Transvisie is de officiële patiëntenorganisatie van transgenders in Nederland. Transvisie praat met alle zorgverleners en behartigt de belangen van transgenders zowel op individueel niveau als in groepsverband. Transvisie organiseert ook zelfhulpgroepen voor transgenders.

 

In 2016 heeft Transvisie een enquete uitgevoerd en een rapport uitgebracht over de transgenderzorg in Nederland. Je vindt het rapport op de site van Transvisie. Transgenders wachten gemiddeld 1,5 tot 2 jaar op hulp. 26% van de transvrouwen en 7% van de transmannen maakt gebruik van hormonen via internet (zelfmedicatie), met soms ernstige complicaties als gevolg. Volgens de voorzitter van Transvisie is het wachten op een psycholoog om vast te stellen of iemand genoeg lijdt om hormonen te krijgen een "volstrekt achterhaalde gedachte, wanneer diegene zelf al de beslissing genomen heeft om met hormonen te beginnen".

De reactie van het hoofd van het VUmc-genderteam Den Heijer is dat het zelf starten met hormonen geen goede zaak is. De VU doet er volgens hem alles aan om de wachttijden terug te dringen, zowel door de organisatie te verbeteren als door meer mensen aan te nemen. Oordeel zelf of ze dit lukt: zie de wachttijden in juli 2016 en kijk naar de wachttijden nu op de site van het VUmc.

 

Brieven

Transvisie heeft in februari van 2017 twee brieven gestuurd waarin duidelijk staat dat ook Transvisie graag zou zien dat Informed Consent in Nederland wordt ingevoerd:

Brief aan de Tweede Kamer (1 februari 2017) over de monopoliepositie van het VUmc. In deze brief staat letterlijk:

 

Kwaliteit van de zorg (1): voortraject

De kwaliteit van de enige marktpartij laat te wensen over. Zo is in landen om ons heen een emancipatieslag gaande waarbij onderkend wordt dat een transgender achtergrond een individuele identiteitskwestie is. Daar zijn in beginsel geen psychologen bij nodig, hooguit bij eruit voortvloeiende psychopathologie. Psychologische onderzoeken zijn waardevol voor onderzoek, echter patiënten worden er wel 1,5 tot 2 jaar door opgehouden in hun proces. Dat is wachttijd en praattijd.

 

Brief aan het VUmc genderteam (16 februari 2017, pagina 1, pagina 2). In deze brief staat op de tweede pagina letterlijk de volgende paragraaf:

 

Voorts zal het u niet ontgaan zijn dat wij een brief naar de Tweede Kamer hebben gestuurd met onze zorgen. Wij streven uiteindelijk naar het afschaffen van de psychologische screening. Allereerst dienen de acute problemen het hoofd geboden te worden. Deze kunnen ook niet wachten op de totstandkoming van een somatische zorgstandaard.