Psychologen zijn volledig vrij om die testen uit te voeren die ze zelf willen. We maken een onderscheid tussen schriftelijke tests en mondelinge vragen.

Schriftelijke tests

Ga er van uit dat je minimaal zo'n 400-1000 meerkeuze vragen zult moeten beantwoorden (afhankelijk van het genderteam), meestal bestaan deze uit een stelling met drie tot vijf antwoorden, bijvoorbeeld:

Zet een kruisje in het juiste vakje:

De vragen kunnen over van alles gaan. Uit wat we zelf hebben meegemaakt en wat we horen van anderen kunnen we de volgende tips geven:

Persoonlijkheidstests

Doel van dit soort tests is om te kijken wat je karakter is. Een van de keuringspsychologen in Nederland gebruikt de volgende test:

- NPV-2 (persoonlijkheidstest, zie onder meer hier)

Het heeft niet zo veel zin om te liegen in dit soort tests: ze zullen ook uit de gesprekken die met jou gevoerd worden dit soort informatie kunnen halen.

Onderzoek naar comorbiditeit (psychische aandoeningen naast transgender zijn)

Je zult bij deze vragen regelmatig de vraag zien terugkomen in welke mate je stemmen hoort. Of vragen of je het gevoel hebt dat een ander jouw gedachten of gevoelens kan beinvloeden. Bij deze vragen proberen ze te onderzoeken of je bijvoorbeeld schizofreen bent of psychotisch. Dit soort vragen kun je het beste met "nooit" beantwoorden.

Psychologen zijn nog altijd bang dat transgenders vanuit andere dan hun "echte" gevoelens beslissingen maken over aanpassen van lichaamsdelen. Kortheidshalve verwijzen we naar de pagina Comorbiditeit en Zelfbeschikking.

Tekening boom, huis en "twee mensen van tegenovergesteld geslacht"

Een van de opdrachten bij het VU genderteam is dat je een tekening moet maken van een boom, een huis en "twee mensen van tegenovergesteld geslacht". Je vermoedde het misschien al uit de vage formulering: de volgorde waarin je de man en de vrouw tekent is relevant voor de psycholoog zijn diagnose. Teken eerst iemand van het geslacht waar je niet in geboren bent, en pas dan een tekening van het geslacht waar je wel in geboren bent. Besteedt ook meer tijd en aandacht voor het "doelgeslacht" dan voor het "geboortegeslacht".

De psycholoog zal uit de volgorde conclusies trekken over de mate waarin je transgender bent. Doordat je het geslacht "waar je naar toe aan het groeien bent" als eerste tekent en doordat je daar meer tijd en moeite in steekt (en dit er daardoor netter uitziet) dan het geslacht waarin je geboren bent, zullen ze denken dat je genderidentiteit ook anders is dan je geboortegeslacht. De tekeningen van de boom en het huis worden ook gebruikt om te zien hoe je psychisch in je vel zit, dit is lastig te beinvloeden.

Levensverhaal

Soms wordt je gevraagd om thuis je levensverhaal op te schrijven en dit naar het genderteam toe te sturen. Het levensverhaal wordt gebruikt voor twee zaken:

1) Je transgendergevoelens: wanneer kwam je er achter dat je anders was dan andere mensen? En op welk moment besloot je daar iets mee te doen? Psychologen geloven dat je je transgender-zijn eerder in je leven moet zijn tegengekomen. Hoewel we allemaal de standaardverhalen kennen (transmeisjes die met poppen en niet met treintjes spelen, transjongens die liever voetballen dan breien, wat vonden we van verkleedpartijtjes met oude kleding?) en deze verhalen soms ook waar zijn, erkennen psychologen inmiddels dat dit niet altijd het geval hoeft te zijn. Ze verwachten dan wel andere verhalen waaruit je transgender-zijn eerder bleek.

2) Je overige geschiedenis: heb je heftige zaken in je verleden meegemaakt? Psychologen gebruiken dit om te onderzoeken of je vervelende gebeurtenissen eerder in je leven voldoende verwerkt hebt en sterk genoeg bent om een transitie in te gaan. Onze tip: helemaal niet vertellen is erg lastig, uit je gedrag of je reacties kan blijken dat je in het verleden iets vervelends hebt meegemaakt. Ga in je schriftelijke verhaal niet te veel in detail en blijf, als er over gevraagd wordt, benadrukken dat je die periode overleefd hebt en dat het niet nodig is hier diepgaand over door te praten. Psychologen zijn ook op zoek naar "coping strategieën": hoe ga je om met tegenslagen? Het is goed om hier van te voren over na te denken...

Onze tip: maak het niet te lang. We weten van iemand die een levensverhaal van 32 pagina's gemaakt heeft en dat de psycholoog een redelijk vage vraag stelde. Toen de transgender geen idee had waar de psycholoog op doelde, zei ze "ja, nu moet je het toch wel weten!" (doelend op het levensverhaal). Dit zijn erg vervelende situaties, het is daarom beter om een levensverhaal van 2 a 3 pagina's in te leveren zodat je bij latere sessies je levensverhaal nog even door kunt lezen voordat je een gesprek in gaat.